معرفی رشته مهندسی هوافضا

Astronautical Engineering Graph Paper Notebook Engineer Gifts Physics Gifts

خرداد

یکی از رشته های گروه ریاضی، مهندسی هوافضا است.

مهندسی هوافضا مجموعه ای از علوم و توانایی علمی و عملی در زمینه تحلیل، طراحی و ساخت وسایل پرنده از جمله هواپیماها، فضاپیماها، هلی‌کوپترها و موشک‌ها و ماهواره هاست. این مهندسان نمونه‌های اولیه آنچه را که طراحی کرده اند آزمایش می‌کنند تا از عملکرد آن‌ها اطمینان حاصل کنند.

شیوه ی پذیرش رشته مهندسی هوافضا هم با کنکور و هم بدون کنکور است.

نوع پذیرش این رشته به صورت کشوری می باشد.

شانس قبولی در دانشگاه های برتر زیر 300 نفر و در کلیه ی دانشگاه های کشور حدود 1000نفر است.

هدف رشته

هدف مهندسی هوافضا این است که کارشناسانی را برای صنعت هواپیما و هلیکوپتر سازی تربیت کنند که این افراد با مقدمات اصول مهندسی هوافضا آشنا باشند. طول دوره کارشناسی 4 سال است که دانشجویان وظیفه دارند 3 واحد پروژه بگیرند و دو تابستان هم در دفترهای مهندسی صنایع کارآموزی کنند. فارغ‌التحصیلان در زمینه محاسبات، طراحی، تحقیقات و ساخت صنایع مختلف هواپیمایی، هلیکوپترسازی، موشکی و صنایع دیگر مشغول خواهند شد.

امکان ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر

علاقمندان رشته مهندسی هوافضا در مقاطع کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکتری می توانند ادامه تحصیل دهند.

ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد این رشته در گرایش های جلوبرندگی، مکانیک پرواز، سازه‌های هوایی، آیرودینامیک و هوافضا وجو دارد.

. تعداد کل واحدهای درسی دوره 140 واحد به شرح زیر است:

دروس عمومی 22 واحد

دروس پایه 29واحد

دروس تخصصی 71 واحد

دروس اختیاری 18 واحد

امکان ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر:

علاقمندان رشته مهندسی هوافضا در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری می توانند ادامه تحصیل دهند و چون شباهت زیادی بین این رشته و مهندسی مکانیک است خیلی وقت ها مهندس هوافضا به جای مهندس مکانیک در بخش های مختلف صنعت مشغول به کار می شود و یا ممکن است برعکس این قضیه پیش آید.

ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد این رشته در گرایش های «جلوبرندگی، مکانیک پرواز، سازه‌های هوایی، آیرودینامیک، هوافضا» وجود دارد.

توانمندی‌ها و استعدادهای ذاتی مورد نیاز

مهارت بالا در حل مساله، مهارت بالا در زمینه ریاضیات و فناوری اطلاعات، آشنایی با نرم افزارهای طراحی های کامپیوتری، دانش فنی عالی، توانایی برنامه ریزی، اولویت بندی و مدیریت پروژه، به روز بودن و آگاهی از جدید ترین پیشرفت ها، آگاهی کامل نسبت به قوانین نظارتی مهندسی، توانایی کار تیمی، توانایی خوب در تحلیل مسایل، آشنایی با زبان انگلیسی.

لازم به ذکر است که شغل مهندسی هوافضا مناسب افرادی است که علاقه‌مند به هواپیما و فضاپیما بوده و پیشرفت و توسعه این موارد برایشان حائز اهمیت است. در مجموع، رشته مهندسی هوافضا به دلیل فنی بودن مناسب افرادی است که مبتکر بوده دارای پشتکار هستند و تمایل به کار در صنایع و کارخانجات را دارند.

درآمد و شرایط بازار کار

مهندسی هوافضا به عنوان رشته اول علمی ایران در نقشه جامع علمی کشور معرفی شده است، می‌توان گفت با توجه به رشد و پیشرفت چشمگیر هوافضا در ایران، نیاز جدی به حضور متخصصین این حوزه در صنایع نظامی و غیرنظامی وجود دارد.

البته در سوی دیگر در حالت کلی با توجه به محدود بودن و دولتی و نظامی بودن صنعت هوافضا در کشور، تمامی گرایش‌های این رشته با محدودیت بازار کار مواجه هستند و شرایط خاص خود را دارند.

نکته قابل توجه در بازار کار رشته هوافضا این است که اخیرا با افزایش دانشگاه‌های ارائه‌دهنده این رشته، فارغ‌التحصیلان آن در پیدا کردن شغل مناسب دچار مشکل می‌شوند.

به طور کلی، میزان حقوق مهندس هوافضا در ایران به عوامل زیادی بستگی دارد؛ به عنوان مثال، سمت‌هایی که این افراد در آن مشغول به کار می‌شوند شامل کارشناس فنی، کارشناس طراحی، سرپرست تولید، بازرس، مدیر اجرایی و مدیر پروژه است. یک مهندس هوافضا می تواند در هر یک از این سمت‌ها فعالیت کند.

طبق آخرین آمار حقوق مهندس هوافضا میانگین بین 1100000 تومان تا 4500000 تومان است.

مهاجرت

صنعت هوافضا، صنعتی پیشرفته محسوب می‌شود و از بازاری قابل توجه در کشورهای ایالات متحده آمریکا، روسیه، چین، کانادا و بسیاری از کشورهای اروپایی برخوردار است. لذا رشته هوافضا برای کسانی که تمایل دارند به منظور ادامه تحصیل به خارج از کشور بروند و در بازار چنین کشورهایی مشغول به کار شوند، گزینه مطلوبی به حساب می‌آید.

برای تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای رشته هوافضا، بهترین کشورها به ترتیب آمریکا، روسیه، کانادا، چین، آلمان و انگلستان هستند. از بهترین دانشگاه‌های هوافضایی در جهان نیز می توان به دانشگاه ام ای تی ماساچوست (MIT)، دانشگاه استنفورد (Stanford University)، دانشگاه میشیگان (University of Michigan) در ایالات متحده، دانشگاه تورنتو، دانشگاه مک گیل در کانادا، دانشگاه‌های کمبریج، آکسفورد، امپریال کالج لندن در انگلستان، دانشگاه ای تی اچ و پلی تکنیک لوزان در سوئیس و دانشگاه هوافضای مسکو اشاره کرد.